19․ Գրետա Թունբերգի «աստղի ծագումը»
18․ Չ՛Բրեքսիթ
17․ Փարիզի Աստվածամոր տաճարի հրդեհը
Ադրբեջանի դրոշը
Ալբանիայի դրոշը
Ալժիրի դրոշը
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների դրոշը
Անգոլայի դրոշը
2010 թ. — Երրորդ համաշխարհային պատերազմի սկիզբը: Պատերազմը կկսվի 2010 թ.-ի նոյեմբերին և կավարտվի 2014 թ.-ի հոկտեմբերին: Կսկսվի ինչպես սովորական, իսկ հետո կկիրառվի սկզբում ատոմային, իսկ հետո քիմիական զենք:
2011 թ. – Հյուսիսային կիսագնդում ռադիոակտիվ տեղումների պատճառով կենդանի չեն մնա ո’չ բուսական, ո’չ էլ կենդանական աշխարհները: Այնուհետ մուսուլմանները քիմիական պատերազմ կսկսեն կենդանի մնացած եվրոպացների դեմ:
2014 թ. – Մարդկանց մեծամասնությունը կտառապի թարախախտով, մաշկի քաղցկեղով և մաշկային այլ հիվանդություններով (քիմիական պատերազմի հետևանքը):
2016 թ. – Եվրոպան գրեթե անմարդաբնակ է:
2018 թ. – Համաշխարհային նոր գերտերություն է դառնում Չինաստանը: Զարգացող երկրները շահագործվողներից վեր են ածվում շահագործող երկրների:
2023 թ. – Մի փոքր կփոխվի Երկրագնդի ուղեծիրը:
2025 թ. –Եվրոպան դեռևս քիչ է բնակեցված:
2028 թ. – Էներգիայի նոր աղբյուրի ստեղծում: Քաղցը հետզհետե հաղթահարվում է: Սկսվում է օդաչուավոր տիեզերանավի արշավը դեպի Վեներա:
2033 թ. – Բևեռային սառույցները հալչում են: Բարձրանում է Համաշխարհային օվկիանոսի մակարդակը:
2043 թ. – Համաշխարհային տնտեսությունը զարգանում է: Եվրոպան ղեկավարում են մուսուլմանները:
2046 թ. – Աճեցվում են ցանկացած տեսակի օրգաններ: Օրգանների փոփոխությունը դառնում է բուժման լավագույն մեթոդներից մեկը:
2066 թ. – Մուսուլմանական Հռոմի վրա հարձակման ժամանակ ԱՄՆ-ը օգտագործում է զենքի նոր տեսակ՝ կլիմայականը: Կտրուկ ցրտում է:
2076 թ. – Առանց դասակարգերի հասարակություն (կոմունիզմ):
2084 թ. – Բնության վերականգնում:
2088 թ. – Նոր հիվանդություն՝ ծերացում մի քանի վայրկյանում:
2097 թ. – Արագ ծերացումը հաղթահարված է: Читать далее
Ազգային կարգախոսն օգտագործվում է պետության մտադրությունները կամ նպատակները մեկ կարճ նախադասությամբ բնորոշելու համար: Այն կարող է ներռաված լինել պետության զինանշանի կամ տպագրվի տարադրամների վրա: Որոշ երկրներ կարգախոս չունեն:
Ադրբեջան – Կրակների երկիր
Ալբանիա – Դու Ալբանիա, տալիս ես ինձ փառք, տալիս ես ինձ ալբանացի անունը
Ալժիր – Մարդկանցից և մարդկանց համար
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ – Մենք հավատում ենք Աստծուն
Անգոլա – Միասնությունն ուժ է ապահովում
Անդորրա – Միասնույթունն ուժ է տալիս
Անտիգուա և Բարբուդա – Մենք կհասնենք նպատակին, եթե յուրաքանչյուրը ջանք գործադրի
Ավստրալիա – չունի
Ավստրիա – Ավստրիան կկործանվի վերջինը
Արաբական Միացյալ Էմիրություններ – Աստված, Ազգ, Նախագահ
Արգենտինա – Միության և ազատության մեջ
Արևելյան Թիմոր – Պատիվ, Հայրենիք և Ժողովուրդ
Աֆղանստան – չունի
Բահամյան կղզիներ – Միասին դեպի առաջ և վերև
Բահրեյն – չունի
Բանգլադեշ – չունի
Բարբադոս – Հպարտություն և աշխատասիրություն
Բելգիա – Միասնությունն ուժ է տալիս
Բելիզ – Բարգավաճում եմ ստվերում
Բելոռուս – չունի
Բենին— Եղբայրություն, Արդարություն, Աշխատանք
Բոթսվանա – Թող անձրև գա
Բոլիվիա – Միասնությունն ուժ է տալիս
Բոսնիա և Հերցեգովինա – չունի
Բրազիլիա – Կարգուկանոն և Առաջընթաց
Բրունեյ – Միշտ ծառայել Աստծո ղեկավարությամբ
Բութան – Մեկ ազգ, մեկ ժողովուրդ
Բուլղարիա – Միասնությունն ուժ է տալիս
Բուրկինա Ֆասո – Միասնություն, Առաջընթաց, Արդարություն
Բուրունդի – Միասնություն, Աշխատանք, Առաջընթաց
Ենթամշակույթը (լատ. sub — տակ, cultura — մշակույթ) սոցիոլոգիայում և մշակութաբանության մեջ հասարակության մշակույթի մի մասն է, որը տարբերվում է ճնշող մեծամասնությունից, ինչպես նաև այդ մշակույթը կրողների սոցիալական խմբերը: Ենթամշակույթը կարող է գերիշխող մշակույթից տարբերվել արժեքների սեփական համակարգով, լեզվով, վարվելակերպով, հագուստով և այլ առանձնահատկություններով: Տարբերում են ազգային, ժողովրդագրական, մասնագիտական, աշխարհագրական և այլ հիմքերի վրա ձևավորված ենթամշակույթներ: Որպես կանոն ենթամշակույթը ուղեկցում է մարդուն ողջ կյանքի ընթացքում: Մասնավորապես, ենթամշակույթները կազմավորվում են էթնիկական հանրույթների կողմից, որոնք տարբերվում են հիմնական լեզվից առանձնացող խոսվածքներով: Նշանավոր այլ օրինակներից են երիտասարդական ենթամշակույթները:
Տերմինի պատմությունը
1950 թ.-ին ամերիկացի սոցիոլոգ Դևիդ Ռայզմենը իր հետազոտություններում ենթամշակույթը բնորոշեց որպես մարդկանց խումբ, որոնք կանխամտածված ընտրում են փոքրամասնության կողմից նախընտրելի ոճ և արժեքներ: Երևույթի ավելի խորը վերլուծությունը կատարեց Դիկ Հեբդիջը իր՝ «Ենթամշակույթ. ոճի հասկացությունը» գրքում: Ըստ Հեբդիջի՝ ենթամշակույթները գրավում են նմանատիպ ճաշակներով մարդկանց, որոնց չեն բավարարում համընդհանուր չափորոշիչներն ու արժեքները:
Ազավադը տուարեգների չճանաչված պետության շրջաններից մեկի ավանդական անվանումն է, որի պայմանական սահմանները տարածվում են Մալիի հյուիսարևելյան մասում, Ալժիրի հարավ-արևելքում, Նիգերի արևմուտքում, Բուրկինա-Ֆասոյի հյուսիսում և Լիբիայի արևմուտքում: Ազավադի սահմանների մեջ (Մալի) մտնում են Տոմբուկտու շրջանի հարավ-արևելքը, Գաոյի հյուսիս-արևմուտքը և Կիդալի մեծ մասը:
Պատմություն
1990 թ.-ին Մալիում սկսվեց տուարեգների ապստամբությունը: «Սպիտակ» հյուսիսի (տուարեգներ) և «սև» հարավի (բանտու ցեղախմբեր) հակասությունները խորը արմատներ ունեն: Սախալում իրար հաջորդած երաշտներից հետո տուարեգներին սկսեց զայրացնել այն փաստը, որ «սևամորթ մեծամասնության» կառավարությունը ուշադրություն չի դարձնում իրենց խնդիրների վրա, ուստի նրանք որոշեցին առանձնանալ և ստեղծել սեփական պետությունը՝ Ազավադը: